Αρθρα
Περί Εκκλησιαστικού Μουσικού Υφους
Το γνήσιο και αρχαιοπρεπές «ύφος» δεν υφίσταται σήμερα, αφού σύμφωνα με τα όσα λέγει ο μουσικολόγος Γεώργιος Παπαδόπουλος (βλ.«Συμβολαί εις την Ιστορίαν της παρ΄ημών Εκκλησιαστικής Μουσικής», Αθήναι 1890, σς 399-400, ση. 1210) τελευταίος εκπρόσωπος του μουσικού ύφους περί το ψάλλειν υπήρξε ο Γεώργιος Ραιδεστινός ο Β΄(+1889).
Το σημερινό δήθεν «πατριαρχικό ύφος» αποτελεί ανατολίτικη επίδραση στον τρόπο ερμηνείας των εκκλησιαστικών ύμνων.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε απαιτείται και επιβάλλεται επάνοδος στις κλασσικές πηγές. Τις κλασσικές πηγές αποτελούν οι επίσημες παλαιές Μουσικές Εκδόσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και είναι οι εξής:
· Η δίτομη «Ανθολογία» Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος (1824)
· Η τετράτομος «Πανδέκτη» του Ιωάννου Λαμπαδαρίου και Στεφάνου Α΄Δομέστικου (1850-51) και
· Η τρίτομος «Μουσική Κυψέλη» υπό Στεφάνου Λαμπαδαρίου (1883), «κατά την προφοράν και το ύφος της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας».
κ. Χρίστου Αριστείδου
Απολυτίκιον Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης σε pdf
Απολυτίκιον αγίου Στυλιανού Του Παφλαγόνος σε pdf
Απολυτίκιον αγίου Αρίστωνος σε pdf
Επιφανέντος σου εν Ιορδάνη σε pdf
Απολυτίκιον των εν Κύπρω Αγίων σε pdf
Δεύτε ίδωμεν πιστοί σε pdf
Η φήμη του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου σε pdf
Τον Νυμφώνα σου βλέπω σε pdf
Ιδού ο Νυμφίος έρχεται σε pdf
