English  Αρχική Σελίδα   Μητρόπολη   Μητροπολίτης   Eπισκοπή Αρσινόης  Επικοινωνία

       
  Δελτίο Κηρυγμάτων    

  
   Τυπικαί Διατάξεις
 
  
      Εορτολόγιον
 

  
Καταστατικό Εκκ. Κύπρου

 

  
Περιοδικό Απ. Βαρνάβας
 

 

 

 

  

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου για διενέργεια εράνου υπέρ ευαγών ιδρυμάτων της επαρχίας μας και απόρων ασθενών συμπολιτών μας, την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016.

 

 

 

          Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

          Μας συγκινεί ιδιαίτερα η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Μια χήρα γυναίκα, τυλιγμένη στην απόγνωση, οδηγεί στον τάφο τον μονογενή υιό της. Τα πάντα είχαν γκρεμιστεί μέσα της. Το μέλλον διαγραφόταν γι’ αυτή ζοφερό. Την πένθιμη, ωστόσο, συνοδεία της Ναΐν, που εκπροσωπεί την προ Χριστού και την άνευ Χριστού ανθρωπότητα, η οποία πορεύεται στον τάφο χωρίς ελπίδα, συναντά ο Χριστός. Ήταν μια συνάντηση αποφασιστική, δραματική, συγκλονιστική. Βρέθηκαν αντιμέτωποι η Ζωή και ο Θάνατος. Και δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία ως προς την κατίσχυση της ζωής απέναντι στον θάνατο. Στο πρόσταγμα του Χριστού, «Νεανίσκε εγέρθητι», ο νεκρός επανήλθε στη ζωή.

          Σε λίγα χρόνια ο θάνατος θα ξανακέρδιζε, χωρίς αμφιβολία, τον νέο της Ναΐν. Θα ξαναπέθαινε και αυτός, όπως όλοι οι άνθρωποι. Η σημερινή νεκρανάσταση, όμως, άνοιξε στην ανθρωπότητα την πύλη της Χριστιανικής ελπίδας. Ο Χριστός έμπρακτα μάς δίδαξε τι είναι ο θάνατος, ποια είναι τα όριά του και ποια η εξουσία του. Ο θάνατος δεν είναι εκμηδένιση της ύπαρξης. Αν ήταν έτσι δεν θα επανερχόταν ο νεκρός στη ζωή. Ο θάνατος είναι μια μετάβαση σε άλλο τρόπο ύπαρξης από τον οποίο θα επανέλθουμε όλοι με την ανάσταση των νεκρών, στη δευτέρα παρουσία του Κυρίου.

          Δεν είναι, ασφαλώς, σε κανέναν ευχάριστος ο θάνατος. Είναι ένας οδυνηρός, μακροχρόνιος, χωρισμός, που μας στερεί την παρουσία αγαπημένων προσώπων. Στον Χριστιανισμό δεν υπάρχει δικαίωση του θανάτου. Κατά τον Απόστολο Παύλο ο θάνατος είναι «ο έσχατος εχθρός» που πρέπει να καταργηθεί και όχι να δικαιωθεί, ή να κατανοηθεί. Εισήλθε στην ανθρωπότητα με την αμαρτία, ως οικονομία του Θεού, για να μην αμαρτάνουμε χωρίς τέλος. Έχει, όμως, και κάποια θετικά στοιχεία στη σημερινή ζωή μας:

α) Η μνήμη του θανάτου ωθεί τους ανθρώπους σε έργα καταξίωσης της ζωής. Όταν ο άνθρωπος ζει σαν να είναι αθάνατος είναι εύκολο να αναβάλει να κάμει εκείνα που πρέπει να κάμει. Ζει τη ζωή του είτε προπαρασκευαζόμενος για το μέλλον, είτε αναπολώντας το παρελθόν, ενώ στο μεταξύ το παρόν χάνεται. Όταν, όμως, καταλαβαίνει ότι κάθε μέρα μπορεί να είναι η τελευταία του, τότε βρίσκει τον χρόνο για να κάμει εκείνα που θα αφήσουν το όνομά του στη γη.

β) Η μελέτη του θανάτου απομακρύνει, ύστερα, τον άνθρωπο από την αμαρτία. «Ουδείς μνήμην θανάτου εσχηκώς, δυνήσεται αμαρτήσαι ποτέ» λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται τον θάνατο ωθείται να στραφεί στις πνευματικές αξίες, να μεταβάλει στόχους και προσανατολισμούς.

γ) Ο θάνατος είναι και το καλύτερο κριτήριο με το οποίο μπορούν να ελεγχθούν τα εγκόσμια, αφού «πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα όσα ουχ υπάρχει μετά θάνατον». Με τον θάνατο ο άνθρωπος κατανοεί ότι μόνο οι πνευματικοί θησαυροί  είναι άφθαρτοι και προς αυτούς τροχιοδρομείται. Παύει να έχει ως κύριο στόχο του το κυνηγητό της ύλης και τη συσσώρευση του πλούτου.

δ) Τέλος, ο θάνατος στρέφει τον άνθρωπο προς τον συνάνθρωπό του, στήνει γέφυρες επικοινωνίας με τους άλλους. Η κοινή αναπόφευκτη πορεία προς τον θάνατο, ο πόνος τόσο ο δικός μας όσο και των άλλων, οδηγεί στην αλλαγή της συμπεριφοράς και στη βελτίωση των σχέσεών μας με τους άλλους. Είναι μια ώθηση να εκδηλωθούν οι κρυμμένες στον άνθρωπο δυνάμεις της αγάπης.

          Ακριβώς αυτά τα αισθήματα της αγάπης προς τον συνάνθρωπο θα θέλαμε να κεντρίσουμε σήμερα, με την ευκαιρία του εράνου, που διενεργείται σε όλες τις εκκλησίες της Μητροπολιτικής περιφέρειας Πάφου, υπέρ του Παγκύπριου Συνδέσμου Καρκινοπαθών και φίλων Πάφου και του Συνδέσμου Συγγενών Καρδιοπαθειών Εφήβων και Ενηλίκων Πάφου, καθώς και για δύο συγκεκριμένους συνανθρώπους μας που είναι ανάγκη να μεταβούν στο εξωτερικό για θεραπεία.

          Ο θάνατος, παρόλο που είναι κοινή κατάληξη όλων μας, δεν έρχεται, δυστυχώς, ούτε στην ίδια ηλικία ούτε και με τον ίδιο τρόπο για όλους. Κατά τις ανεξερεύνητες βουλές του Θεού κάποιοι άνθρωποι συναντούν πολύχρονες ασθένειες, που συνεπάγονται και έξοδα τα οποία ξεπερνούν τις δυνατότητές τους. Καλούμαστε, λοιπόν, να βοηθήσουμε, όσο μπορούμε, στην αντιμετώπιση εκ μέρους των συνανθρώπων μας αυτών, των δυσκολιών της ζωής. Όπως αναφερθήκαμε πιο πάνω τα υλικά αγαθά δεν θα μας συνοδεύσουν στην άλλη ζωή. Αντίθετα η αγάπη και η συμπόνοια προς τους άλλους όχι μόνο θα μας συνοδεύσουν στην άλλη ζωή, αλλά και θα μας εξασφαλίσουν και παρρησία στον Θεό.

          Το προϊόν του εράνου να σταλεί, έναντι αποδείξεως, στην Ιερά Μητρόπολη Πάφου και στην Επισκοπή Αρσινόης μέχρι την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου απ’ όπου, με την εισφορά της Μητροπόλεως Πάφου, θα σταλεί στους δικαιούχους.

          Επικαλούμενος τη Χάρη του Θεού στη ζωή και τα έργα όλων, διατελώ

 

Μετ’ ευχών, 

†Ο Πάφου Γεώργιος