English  Αρχική Σελίδα   Μητρόπολη   Μητροπολίτης   Eπισκοπή Αρσινόης  Επικοινωνία

       
  Δελτίο Κηρυγμάτων    

  
   Τυπικαί Διατάξεις
 
  
      Εορτολόγιον
 

  
Καταστατικό Εκκ. Κύπρου

 

  
Περιοδικό Απ. Βαρνάβας
 

 

 

 

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

σε εκδήλωση της Κίνησης για προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας

Λευκωσία 4.10.2018

Του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου

   Χαίρομαι ιδιαίτερα που μου δίνεται η ευκαιρία να χαιρετήσω τη σημερινή επετειακή- λόγω της επετείου της ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας- συγκέντρωση. Η χαρά μου οφείλεται στη διαπίστωση ότι παρά την πάροδο του χρόνου, παρά τις πιέσεις από ξένους και τις προτροπές από δικούς μας, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι και νομίζω όσο παν αυξάνονται, που δεν είναι διατεθειμένoι να αποδεχτούν  τις όποιες αξιώσεις  του κατακτητή, την άνευ όρων παράδοσή μας.

   Είναι παρήγορο το γεγονός ότι αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι ο δρόμος που μας επέβαλε να βαδίσουμε η κατοχική δύναμη για 44 χρόνια, κι εμείς πέσαμε στην παγίδα της, δεν οδηγεί παρά μόνο στην τουρκοποίηση του τόπου μας. Και συγχαίρω την Κίνηση προάσπισης της Κυπριακής Δημοκρατίας γι’ αυτή την  πρωτοβουλία της, που σκοπό έχει να μας ευαισθητοποιήσει για την ανάγκη αναθεώρησης της τακτικής μας.

   Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, ότι τις σχέσεις των χωρών δεν τις ρυθμίζει το δίκαιο αλλά η ισχύς κι ότι την ηθική αρχή "ό συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις" θα την παραβιάζει πάντοτε ο ισχυρός, αφού γνωρίζει ότι ο αδύνατος δεν μπορεί να ανταποδώσει το άδικο. Γνωρίζουμε, όμως, εξίσου καλά ότι οι ισχυροί συνάγουν συμπεράσματα για την πολιτική τους, όχι με κριτήριο την ετοιμότητα υποκλίσεων, αλλά με κριτήριο την ικανότητα και την αποφασιστικότητα των αδυνάτων- κυβερνήσεων και λαού- να υπερασπιστούν τα εθνικά τους συμφέροντα.

   Γι’ αυτό και θα πρέπει, πάση θυσία, να συνειδητοποιήσουμε τις ευθύνες μας απέναντι στον τόπο και τις επερχόμενες γενεές. Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι, ασφαλώς, η εθνική μας συνέχεια  στην γη τούτη που κατοικούμε εδώ και τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Κι αυτή η συνέχεια δεν εξασφαλίζεται, δυστυχώς, με τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ούτε με την πολιτική ισότητα, ούτε με την εκ περιτροπής προεδρία του κράτους, ούτε με τις αμέτρητες παραχωρήσεις που κάναμε.

   Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει, οπωσδήποτε, καταλάβει και τις προθέσεις και τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Ας μην παρασυρθεί από υποσχέσεις τρίτων,  από πρόσκαιρες ωραιοποιήσεις καταστάσεων και λεκτικά σχήματα περί καλής θελήσεως εκ μέρους της Τουρκίας. Θα πρέπει, και ο Πρόεδρος κι εμείς όλοι, να μαθητεύουμε στην Ιστορία. Όταν περιφρονεί κανείς την Ιστορία και δεν την συμβουλεύεται, αυτή τον εκδικείται. Η παραγραφή του ιστορικού παρελθόντος της γενοκτόνου Τουρκίας οδήγησε τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Θα πρέπει να πάσχουμε από Ιστορική μυωπία και ιστορικό δαλτωνισμό αν δεν βλέπουμε τι απεργάζεται η Τουρκία και για μας.

   Δεν θα πρέπει, ακόμα, να ξεχνούμε τα όσα πέρασαν οι πρόγονοί μας προασπιζόμενοι τη γη μας. Η μνήμη ημερών δόξης,  αλλά και ταλαιπωριών, θα μας φωτίζει τον δρόμο για αποφυγή λαθών και θα μας ενισχύσει στην καρτερία και την υπομονή. Μόνον έθνη  που δεν λησμονούν, συνεχίζουν να έχουν Ιστορία. Μόνο τα έθνη που γνωρίζουν να αντλούν από τους θησαυρούς της μνήμης και να παραδειγματίζονται  μπορούν να βαδίζουν με αυτοπεποίθηση προς το μέλλον.

   Η διεκδίκηση της κατεχόμενης γης μας συνιστά και διεκδίκηση μνήμης, διεκδίκηση του σημείου αναφοράς μας. Το πρόβλημά μας δεν είναι πρόβλημα αποζημιώσεων ή ανταλλαγής περιουσιών · είναι ουσιαστικότερο και αγγίζει το "είναι", την ύπαρξη, και όχι το "έχειν" μας. Όταν λέμε "θέλω να πάω στο σπίτι το δικό μου", εννοούμε θέλω να πάω στη μνήμη που με γέννησε γιατί, χωρίς αυτή, πατρίδα δεν υπάρχει.

   Αν δεν μπορούμε σήμερα να διώξουμε με τα όπλα τον εισβολέα από τον τόπο μας, και να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία μας, μπορούμε ωστόσο, να αντισταθούμε σε "νόθες λύσεις" να απαιτήσουμε την αναγνώριση των αδικημάτων που διεπράχθησαν εναντίον μας και διόρθωσή τους· να τερματίσουμε τη μοιρολατρική παρακολούθηση των όσων διεπράχθησαν και όσων διαπράττονται σε βάρος μας· να φανούμε ασυμβίβαστοι με την κατοχή· να συνειδητοποιήσουμε το χρέος μας· να φροντίσουμε για μια στοιχειώδη άμυνα, αποτρεπτική των αυξανόμενων ορέξεων του κατακτητή . Η Ιστορία, εξ ορισμού, είναι μια συνθήκη μεταξύ των νεκρών, των ζώντων και των αγέννητων. Κι αφού, είναι τριμερής η συνθήκη, δεν μπορεί να αλλάξει στην απουσία των δύο μερών, των νεκρών και των αγέννητων. Ο εθνικός μας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς , λέει ξεκάθαρα: "Χρωστάμε σ’ όσους πέρασαν, θα’ ρθούνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί". Κι αν παρ’ ελπίδα η ηγεσία φανεί ανάξια των περιστάσεων, την Ιστορία θα πρέπει να σηκώσουμε στους ώμους μας, εμείς, ο λαός.

   Συγχαίρω, λοιπόν, την Κίνηση για προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας για την αποψινή πρωτοβουλία της. Λυπούμαι που, λόγω θρησκευτικής αποστολής, βρίσκομαι στην Ελλάδα και δεν θα μπορέσω να παρακολουθήσω τους διακεκριμένους ομιλητές και να συμπροβληματιστώ μαζί σας.

   Εύχομαι ο Θεός να φωτίσει όλους, Ηγεσία  και λαό, να κατανοήσουμε τους θανάσιμους κινδύνους που περικλείει η εμμονή μας στην ακολουθούμενη από το 1974 άκαρπη γραμμή, και να προκρίνουμε άλλη, που θα μας οδηγήσει σε βιώσιμη, εθνικά παραδεκτή λύση.