ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
στην ημερίδα για το Εθνικό θέμα
26.11.2016
Του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου
Σε ώρες δύσκολες, όταν διακυβεύεται η εθνική αλλά και η φυσική ύπαρξή μας στον χώρο αυτό, στην πατρίδα μας, σαν από ένστικτο, αφυπνιζόμαστε. Αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο και αναζητούμε τρόπους σωτηρίας.
Έτσι συμβαίνει και τώρα. Μετά την απάθειά μας, που εκδηλώθηκε για χρόνια, τη μη διαμαρτυρία μας όταν πληροφορούμασταν τις πολλαπλές και κάθε είδους υποχωρήσεις της πλευράς μας, στο εθνικό μας θέμα, και ύστερα από την αγωνία των τελευταίων ημερών, ξυπνήσαμε σαν από λήθαργο.
Δεν είναι αυτό ανεξήγητο. Ενεργοποιείται πρώτα η πείρα μας, η εμπειρία χρόνων πολλών, η οποία λέγει ότι ουδέποτε η Τουρκία σεβάστηκε την υπογραφή της και αναλογιζόμαστε από ποιον κίνδυνο μόλις και γλιτώσαμε.
Δικαιολογημένα φοβόμασταν πως ότι και αν εσυμφωνείτο, η Τουρκία θα το αθετούσε, αφού έπαιρνε πρώτα εκείνα που τη συνέφεραν.
Μα και η διαχρονική θέση της Τουρκίας, ως προς τους στόχους της στην Κύπρο, μάς έκανε επιφυλακτικούς για την λύση, το περιεχόμενο και την εφαρμογή της. Η Τουρκία καθημερινά μιλά για ανάκτηση της Κύπρου.
Ποιά λοιπόν εμπιστοσύνη θα μπορούσαμε να είχαμε για κατάληξη σε μια συμφωνία που να εξασφάλιζε το μέλλον του Ελληνισμού στην Κύπρο;
Η Κύπρος βρίσκεται, χωρίς αμφιβολία, αυτή τη στιγμή στην κρισιμότερη φάση της εθνικής της ζωής. Ο Ελληνισμός της Κύπρου βρίσκεται, σήμερα, σε τροχιάν αφανισμού από τον τόπο στον οποίο ζει εδώ και 35 αιώνες.
Έχουμε υποχρέωση να αντισταθούμε στην υλοποίηση των Τουρκικών στόχων και να τους ματαιώσουμε. Οφείλουμε να αναχαιτίσουμε την ψυχολογική κατάρρευση του λαού, να ανορθώσουμε το ηθικό του, να του εμπνεύσουμε πίστη στις δυνάμεις του.
Να του εμπεδώσουμε ότι όπως η ελευθερία δεν δωρίζεται αλλά κατακτάται, έτσι και το μέλλον δεν διαγράφεται παθητικά, από την τύχη, αλλά διαμορφώνεται δυναμικά από κάθε λαό.
Είναι, νομίζω, η κατάλληλη ευκαιρία, με το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθαν οι συνομιλίες να σταθούμε νηφάλια και να ανασκοπήσουμε την πορεία μας. Να δούμε τα λάθη μας και να διαγράψουμε πορεία εξόδου από τα αδιέξοδα.
Παρασυρθήκαμε στη διαδικασία των διακοινοτικών συνομιλιών με στόχο όχι την αποκατάσταση των δικαιωμάτων του λαού μας, αλλά τον συμβιβασμό με την αρπαγή και την αδικία. Αυτό εδραίωσε την διεθνή προπαγάνδα της Τουρκίας για τη φύση του Κυπριακού προβλήματος, παρουσιάζοντάς το σαν δικοινοτική διαφορά και θέτοντας τόν εαυτό της στο απυρόβλητο. Παίρνει μάλιστα τα εύσημα, από τον διεθνή παράγοντα, ως ενθαρρύνουσα τη λύση του προβλήματος. Το πόσο πέτυχε σ’αυτό τον στόχο της η Τουρκία, με τη δική μας συνέργεια, φαίνεται και από τις μέχρι σήμερα υποβληθείσες προτάσεις για λύση του Κυπριακού, αλλά και από τις δικές μας διεκδικήσεις: Ούτε υπαινιγμός για εισβολή και κατοχή, ούτε λόγος για εποικισμό και εθνικό ξεκαθάρισμα. Διακηρύττουμε με μια δόση δικαιολογίας προς τον λαό μας και απολογίας προς τους ξένους ότι το ναυάγιο των συνομιλιών επήλθε γιατί οι Τούρκοι επέμεναν στην επιστροφή 55 και όχι 75 χιλιάδων προσφύγων. Και ότι είμασταν πολύ κοντά στη στη συμφωνία για το ποσοστό του εδάφους που θα επιστρεφόταν. Σε ποιο δίκαιο και σε ποια δημοκρατική βάση στηρίζονται όλα αυτά;
Είναι γι’ αυτό τον λόγο που χαίρομαι ιδιαίτερα καλωσορίζοντας στην Κύπρο, και ιδιαίτερα στην επαρχία μας, τους εκλεκτούς ομιλητές αυτής την ημερίδας.
Με τη βαρύτητα του κύρους αλλά και της ειδικής γνώσης στα θέματα που θα μας αναπτύξουν θα μας γνωρίσουν «οδόν εν η πορευσόμεθα».
Τους ευχαριστώ θερμά για τον κόπο στον οποίο υποβλήθηκαν κυρίως όμως για την προθυμία την οποία επέδειξαν να έλθουν μέχρις εδώ γι’ αυτό τον σκοπό.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα και τον Μακαριώτατο που με την παρουσία του δηλώνει την αγωνία ολόκληρης της Εκκλησίας της Κύπρου για τα τεκταινόμενα και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τη διαχρονική της θέση ότι στον αγώνα εθνικής επιβίωσης θα ηγείται πάντα του λαού.
Ευχαριστώ και όλους εσάς που ήλθατε προκειμένου όλοι μαζί να παρακολουθήσουμε την ημερίδα και να διαφωτιστούμε περί του πρακτέου.
Καλή επιτυχία στις εργασίες μας.
